Właśnie dostałem przesyłkę (prosto z wydawnictwa) i przeczytałem jednym tchem. Jest to adaptacja, w której zachowany został oryginalny tekst Lema, z bogactwem jego języka, kąśliwością, ironią i jedynym w swoim rodzaju poczuciem humoru. Do tego dochodzą znakomite rysunki Mutha - twórcy ciągle zbyt słabo u nas znanego. Tworzy on płynną opowieść, rozwijającą się z obrazka na obrazek, umiejętnie zmienia plany i punkty widzenia, a jednocześnie wydobywa z literackiego tekstu najrozmaitsze smaczki (jak wołowina krążąca po orbicie wokół statku) oraz dodaje smaczki własne. Lem opisuje podróże kosmiczne jako do pewnego stopnia nużącą codzienność, a Muth rysuje ową codzienność i swojskość: w rakiecie jest kuchnia i łóżko, Tichy śpi w pasiastej piżamie, nosi biało-zielone skarpetki, ma nawet kuchenne rękawice i smaży omlet na patelni. Niby Lem to napisał, ale teraz możemy to zobaczyć na własne oczy. Adaptacja Mutha to taka fantastyka retro: nowoczesna i staroświecka jednocześnie. Historia toczy się w przyszłości, ale rakieta wygląda jak któryś 'Sojuz', a kombinezon kosmiczny jak wypożyczony z filmów z lat 50-tych. Naprawdę dobrze się bawiłem przy lekturze wyszukując na obrazkach te wszystkie detale, dzięki którym Muth skonkretyzował wizję Lema, po trosze czyniąc z niej wizję własną. Szczerze polecam.

W skrócie, kawał dobrego komiksu i dobrej adaptacji zarazem. Dla fanów Lema i tych, którzy go nie znają. Ładnie wydany, w dobrej cenie, wart jest poznania i polecenia. Wciąga, intryguje, ma przyjemny klimat, a przy okazji potrafi rozbawić i pokazać siłę wizji Lema. I pewnie zachęcić niejednego do poznania jego prozy. A warto. Jak będzie Wam mało, sięgnijcie po takie dzieła, jak wspomniane „Dzienniki gwiazdowe” czy zekranizowany „Kongres futurologiczny” z przygodami Ijona Tichego, a potem po kolejne, bo świat Lema jest wielki i wspaniały i nie znać go to wstyd.

Pełna wersja recenzji dostępna na blogu ksiazkarniablog.blogspot.com

Rewelacja z wykrzyknikiem! Nie może być lepiej! Wszystko kapitalnie ze sobą współgra, tekst dopieszcza myśli, grafika pobudza wyobraźnię, i naprzemiennie. Godzinna dawka szalenie szczerego i oczyszczającego humoru, inspirującego do odbycia podróży w czasie, za pośrednictwem wyobraźni, przy sterach nie byle kogo, a samego mistrza fantastyki, Stanisława Lema, potężnej marki, gwaranta wyśmienitej rozrywki intelektualnej (...). Powieść ilustruje Jon J Muth, ceniony amerykański rysownik komiksów i książek dla dzieci, i trzeba przyznać, że wychodzi mu to pierwszorzędnie. Do takich obrazków nie można się nie uśmiechać, nie wpatrywać się w nie z uwagą, płynnie niosą po scenariuszu zdarzeń.

Pełna wersja recenzji dostępna na blogu bookendorfina.blogspot.com

Jestem zachwycona tym spotkanie z prozą Lema i ilustracjami Mutha i jestem zawiedziona, że było to tak krótkie spotkanie, choć tak niesamowite. Jedno mogę Wam powiedzieć na pewno - lektura "Podróży siódmej" narobiła mi apetytu na pióro Lema i jestem bardzo ciekawa jego pozostałych dzieł. 

Pełna wersja recenzji dostępna na bookstagramie meradil_zmiloscidoliteratury

STANISŁAW LEM, to był gość! Uwielbiam jego dzieła, bo jest w nich, poza genialnym poczuciem humory - życiowa mądrość. "PODRÓŻ SIÓDMA", czyli przygoda Ijona Tichego przekształcona w OPOWIEŚĆ GRAFICZNĄ przez Jona J. Mutha, to wizualna i intelektualna rozkosz. LEM zawsze mnie zachwyca i cieszę się, że jeszcze nie poznałam wszystkich jego dzieł - miło jest mieć tyle dobrego przed sobą - więc bardzo się ucieszyłam z tej nietypowej, zaskakującej premiery. 

Pełna wersja recenzji dostępna na blogu portretyswiata.blogspot.com

Zachwyca w niej wszystko – kolory, fajnie rozmieszczony tekst, idealnie dopasowany do poszczególnych rysunków, niezawodne poczucie humoru Lema , odrobina sarkazmu i ironii, fantastyczna przygoda, fajny format i cudowna okładka. 

Pełna wersja recenzji dostępna na bookstagramie wszystko_czymjestem_zauroczona

Jon J Muth przygotował autorską, graficzną wersję opowiadania "Podróż siódma z Dzienników gwiazdowych". Połączenie pióra Lema z ilustracjami Amerykanina tworzy znakomitą całość, doskonałą zarówno dla dorosłych, jak i młodszych czytelników.  

Pełna wersja recenzji dostępna na bookstagramie wyrwana_strona

Uwierzcie książka powoduje zawroty głowy, przegrzewanie się istoty szarej, a oczopląs jest czymś zupełnie normalnym, a wręcz pożądanym. Czytaliśmy ją wielokrotnie, za każdym razem rozbierając na czynniki pierwsze, w końcu porzucając analizę i oddając się literackiej uczcie. U nas ta historia, ma swój dalszy ciąg, czyli całe „Dzienniki Gwiazdowe” zajmują teraz czołowe miejsce na jankowej półce. Z tego co widzę zostało jeszcze kilka stron do końca tej obszernej księgi, ale już słyszeliśmy deklaracje „poproszę wszystko co Lem napisał”. Ogromna to radość dla nas, że wydaje się teraz takie książki, które inspirują młodych ludzi do poszukiwania, do sięgania po literaturę trudniejszą, bardziej zagmatwaną i wymagającą. 

Pełna wersja recenzji dostępna na bookstagramie trzykropki_ksiegarnia