„Matka (prawie) idealna” to powieść z pewnością idealna na letni czas – relaksująca, wciągająca, zabawna… Niby zupełnie inna Kerry Fisher, którą znamy z „Posłusznej żony” i „Sekretnego dziecka”. Jednak nie do końca. Gdy otrzymałam od Wydawnictwa Literackiego propozycję zrecenzowania tej książki, zgodziłam się w ciemno. Po pierwsze dlatego, że to Wydawnictwo Literackie, po drugie – bo Kerry Fisher. Zaczęłam czytać kilka dni temu i… Najpierw się zdziwiłam. Za lekko i zbyt zabawnie jak na tę autorkę – pomyślałam. Jednak akcja bardzo mnie wciągnęła! Zatem – dlaczego nie? Zwłaszcza jeśli potrzebuje się oddechu po kilku ciężkich dniach… Ale do rzeczy. Maia ma dwoje dzieci z nieodpowiedzialnym facetem. Co oznacza, że ma dzieci troje. W dodatku sama musi utrzymać tę gromadkę, pracując jako sprzątaczka w domach zamożnych ludzi. Wśród jej pracodawczyń, na szczęście, znajduje się kobieta, która zostawia jej spadek. Bardzo niecodzienny, bo nie jest to gotówka ani nieruchomość, tylko fundusz przeznaczony wyłącznie na edukację córki i syna w wybranej prestiżowej szkole. Szkoła okazuje się nie tylko prestiżowa, ale i snobistyczna. Maia poznaje różne matki i różnych nauczycieli. Musi też kolejny raz postawić wszystko na jednej szali. Nie będę spojlerować, bo to dla mnie grzech śmiertelny, ale fanom powieści K. Fisher zdradzę, że będą też wątki sensacyjne i trzymające w napięciu. „Matka (prawie) idealna” to literacka komedia romantyczna o Kopciuszku z XXI wieku, więc musi zakończyć się happy endem. Zagadką do końca jednak pozostaje, jak ostatecznie potoczą się losy niedocenianej Mai i jej pociech. Całość czyta się szybko, lekko, ale i z emocjami. Sporo tu zabawnych fragmentów i dialogów (scena, w której główna bohaterka oznajmia wyniosłej pracodawczyni, gdzie schowała jej wibrator – nie do podrobienia????). Nie przesadzę również, jeśli dodam na zakończenie, że ta powieść to satyra na współczesny konsumpcjonizm – nie tylko w amerykańskim wydaniu. POLECAM !!! Beata Igielska