Kiran Milwood Hargrave zabierana przez rodziców w wiele podróży po świecie, trafiła pewnego razu na La Gomerę, jedną z siedmiu Wysp Kanaryjskich. Tam podziwiając nie tylko piękne wulkaniczne krajobrazy, poznawała również mitologię Guanczów i zastanawiała się, jakby to było stać i patrzeć na te wszystkie dziwne wytwory natury, zastygłe jęzory lawy, martwe lasy i nie mieć świadomości, skąd, ani dlaczego powstały (…). „Dziewczynka z atramentu i gwizd” to powieść o przyjaźni i odpowiedzialności, ale przede wszystkim o tym, by być dla siebie nawzajem inspiracją. Arinta, legendarna bohaterka, prowadziła Isabellę odważnie przez życie, dawała jej odwagę, natomiast Isabella dała Lupe powód, by ta udowodniła, że jest szlachetną i dobrą dziewczynką. Czasem ktoś musi wyjść ze swego kokonu konformizmu, inaczej całe społeczności mogą legnąć w gruzach.

Pełna wersja recenzji dostępna na portalu secretum.pl

Kiran Millwood Hargrave nie rozczarowuje. Tworzy piękny świat, niepozbawiony brutalności. Dostarcza świetną mieszankę baśniowego klimatu, zmieszanego z iluzorycznością. Łapie w sidła wyimaginowanego świata, w którym, zdawać by się mogło, nie ma rzeczy niemożliwych. Książka skrywa w sobie nieodłączne piękno zawarte między stronami, zauroczy zarówno młodzież, jak i dorosłych.

Pełna wersja recenzji dostępna na blogu bookmoment.pl

To opowieść o stracie i poświęceniu, pasji, odwadze i chęci odkrywania świata. O emocjach, które są żywe, piękne i bolesne. O tym, że każdą mapę trzeba zacząć od punktu, w którym się znajdujemy, a każda wyprawa zaczyna się od pierwszego kroku.
To słodko-gorzka powieść. Pełna mądrości. Pełna marzeń i cudów, za które czasem przychodzi nam zapłacić bardzo wysoką cenę. Powieść, która podbija serca i zostaje w nich na długo.
A samo wydanie, łącznie z okładką i projektem graficznym stron, przyprawi Was o dodatkowy zachwyt.

Pełna wersja recenzji dostępna na blogu readhead-in-wonderland.blogspot.com

Niezwykle urzekająca, na długo zapadająca w pamięć historia, która podczas lektury przywodziła mi na myśl inną opowieść o silnej młodej dziewczynie - filmową Vaianę. Promuje istotne wartości, a przy tym wszystkim nie pozwala się nudzić.
Szalenie mi się podobała, zatem gorąco Wam ją polecam!

Pełna wersja recenzji dostępna  na blogu recenzjeksiazek.pl

„Dziewczynka z atramentu i gwiazd” ma niezaprzeczalnie swój urok i choć nie jest to powieść wybitna, jej lektura nie będzie też stratą czasu. Ten trochę słodko-gorzki świat po prostu wciąga. Dobrą lekcją będzie dla młodych czytelników podróż Isabelli, pełna niebezpieczeństw i wyrzeczeń, gdzie najważniejsze nie są mięśnie (no dobrze, te też się czasem przydadzą), lecz odwaga i głowa na karku.

Pełna wersja recenzji dostępna na portalu naekranie.pl

„Dziewczynka z atramentu i gwiazd” jest piękną, mądrą, ale też posępną opowieścią o miłości i odwadze, która spodoba się miłośnikom przygody i magii. Skłania do dążenia do realizacji celów, podążania za marzeniami, kierowania się w życiu przyjaźnią, dobrocią, troską o innych.

Pełna wersja recenzji dostępna na portalu sztukater.pl

„Dziewczynka z atramentu i gwiazd” to powieść, którą czyta się jak legendę, jak opowieść mędrca – z której na pewno da się wyciągnąć niejeden wniosek. Z jednej strony magiczna, z drugiej stanowiąca obraz człowieczeństwa. Ludzie zachłanni, zaślepieni władzą, ci tchórzliwi i ci gotowi na rewolucje. Egoizm, okrucieństwo, ale też nadzieja, oddanie i miłość. Książka o ogromnej mocy przyjaźni, o metamorfozie, o drzemiącym na dnie serca potencjale, którego nie jest w stanie zniszczyć ani pochodzenie, ani otoczenie. Podszyta niezwykłym klimatem gwiezdnych map, rozmazanego atramentu, wierzeń i mrocznego lasu, do którego wszyscy boją się wejść (…). Uwielbiam od czasu do czasu sięgnąć po takie historie, magiczne, a jednak prawdziwe. Ukryte pod postacią baśni. Polecam, w szczególności wielbicielkom takich lektur jak „Marzycielki” Jessie Burton czy „Dziewczynka, która wypiła księżyc” Kelly Barnhill.

Pełna wersja recenzji dostępna na blogu ktoczytaksiazki-zyjepodwojnie.blogspot.com

„Dziewczynka z atramentu i gwiazd” – Kiran Millwood Hargrave. Ta książka pozwoliła mi oderwać się myślami od rzeczywistości, a bardzo tego teraz potrzebowałam. Tytułowa dziewczyna – Isabella ma 13 lat i nagle staje w sytuacji, w której jej zadaniem jest uratowanie rodzinnej wyspy. Przyjdzie jej zmierzyć się z ogromnym wyzwaniem i z masą przeszkód. Czy jej się to uda? Tematyka „Dziewczynki z atramentu i gwiazd” nie jest lekka i wyraźnie zahacza o wątki grozy. Dotyka takich tematów, jak przyjaźń i rodzina, ale również strach i śmierć. Imponowała mi postawa Isabelli i jej determinacja w osiągnięciu celu. Taka młoda, a taka odważna. Akcja książki wciągnęła mnie od samego początku i niemal każdy rozdział czytałam z zapartym tchem i czekałam, czym jeszcze autorka mnie zaskoczy. A zaskoczyła niejednokrotnie. Było niemało momentów napawających smutkiem i wywołujących łzy, ale było też sporo wydarzeń dających nadzieję i przywołujących uśmiech. Podobało mi się też to, że autorka zostawia spore pole na poruszenie własnej wyobraźni. Książka kierowana jest do młodzieży, ale jestem pewna, że znajdzie spore grono zwolenników wśród starszych czytelników.