„Konfident” Krzysztofa Domaradzkiego to thriller osadzony w środowisku kibolskim, gangsterskim. Opowiada historię tytułowego konfidenta, młodego chłopaka, który został zmuszany przez policję do infiltracji środowiska gangsterskiego powiązanego z biznesem kibolskim. Bohater jest jednocześnie narratorem i na pewno nie można mu odmówić inteligencji, która jednak z młodym wiekiem daje trudne do przewidzenia skutki. Jego historia przypomina mi narracje dobrych filmów gangsterskich i chuligańskich osadzonych w środowisku angielskim i polskim. Jest szybko, jest dynamiczne, nie ma czasu na analizę decyzji, najczęściej rządzą pięści. Książka napakowana jest emocjami, po części dzielonymi przez cały tłum – czy to w czasie meczu na stadionie, czy w czasie ustawek kibolskich czy podczas imprez mocno zasilanych narkotykami. To świat brutalny, pełen typów niepopisujących się inteligencją, którzy z jakichś powodów pracują dla groźnych gangsterów, szarych eminencji trzymających się w cieniu. I na taką ma zapolować główny bohater, człowiek młody, pełen nadziei na dobre życie. Niestety te widoki szybko się przed nim rozmywają, a my obserwujemy jego ciągłe, prawdopodobnie nieodwracalne zmiany. To dobra, pełna emocji i dynamizmu historia, która mimo niewyszukanego języka i częstych brutalnych starć daje poczucie, że jest pisana z wyczuciem i dobrym ukierunkowaniem na przedstawienie warstwy emocjonalnej. Jak to kupuję, to przecież emocje i psychologia podejmowanych decyzji w sytuacjach ekstremalnych ciekawią mnie zawsze najmocniej!