Wszyscy mężczyźni Gali Helena, Gala, Galuszka… Każdy kto w minimalnym stopniu zna malarstwo Salvadora Dalego powinien kojarzyć przynajmniej jej postać – smukłą, wyniosłą i pomimo upływu lat młodzieńczą. Mniej osób jednak wie, że Salvador Dalí nie był pierwszym artystą, dla którego Gala została muzą. Kim tak naprawdę była ta tajemnicza kobieta, która stała się inspiracją dla tylu artystów? Czy biografia autorstwa Dominique Bony przybliża czytelnikom tę nietuzinkową postać? Galę poznajemy w momencie jej wyjazdu do uzdrowiska w Szwajcarii – wyjazdu, który zaważa na całym jej późniejszym życiu. Wielka miłość na stałe wyrywa ją z ojczyzny, a przyjazd do Francji otwiera drzwi do świata wielkiej sztuki. Od początku żyje w zachwycie literaturą, malarstwem, odpychając od siebie trudy codzienności, obowiązki i macierzyństwo. Pozbawiona talentów stała się ich kreatorką, wiernie wspierając swoich partnerów w ich artystycznych poczynaniach. Z biografią napisaną przez Dominique Bonę jest tak, że bardzo szczegółowo udało jej się oddać wczesną młodość Gali (początki jej związku z Paulem) oraz schyłek jej życia u boku Salvadora Dalego. A co ze środkiem jej życiorysu? Gala, co autorka biografii wielokrotnie podkreśla, była kobietą skrytą i tajemniczą, swoje myśli uzewnętrzniała tylko wśród najbliższych, w związku z czym bardzo szybko zabrakło materiału, na którym biografka mogłaby pracować. Oprócz informacji na temat tego, gdzie Gala przebywała, z kim utrzymywała kontakt i na co trwoniła pieniądze, jej postać ginie w długich opisach twórczości kręgu dadaistów (później surrealistów), kolejnych publikacji, obrazów i przedstawień. Większość jej życia ciągle pozostaje zagadką. Najwięcej o Gali dowiadujemy się poprzez pryzmat jej partnerów – z ich listów, wspomnień, wierszy i obrazów. Dominique Bona w swojej biografii stworzyła obraz kobiety niezłomnej, obdarzonej trudnym charakterem, a jednocześnie posiadającej jakąś iskrę, która pozwalała jej zawładnąć umysłami i duszami wielkich artystów – choć tu Bona idzie jeszcze dalej, sugerując kluczową rolę Gali w wykreowaniu Éluarda, Ernsta czy Dalego na ponadczasowych twórców. Pomimo wrażenia, że wewnętrzną silą, uporem, żarliwością biła wszystkich swoich partnerów na głowę, nawet we własnej biografii pozostaje w ich cieniu.