Dwaj wielcy artyści o sztuce i życiu

Przedstawiona w książce korespondencja dwóch wielkich artystów to świadectwo pięknej przyjaźni i niezwykle cenny dokument czasu.

Zbiór liczy 380 kartek i listów z lat 1963-2002. Ogromną większość z nich, aż 335, napisał Tadeusz Różewicz, który w jednym z listów przyznaje, iż pisanie do Nowosielskich jest chorobą i koniecznością pierwszej potrzeby. Duża część korespondencji ma charakter powszedni – poeta opowiada przyjaciołom o swych podróżach, zwiedzanych muzeach i spotkaniach z czytelnikami. W listach Różewicza czuć poetycką intuicję, charakterystyczne poczucie humoru i niemal reporterski talent do podglądania rzeczywistości. Ale jest też w zebranych listach tematyka o wiele poważniejsza. Nowosielski odsłania przed przyjacielem kłopoty z realizacją projektów sakralnych, Różewicz z kolei nie raz dzieli się z malarzem wątpliwościami odnośnie powstających właśnie utworów poetyckich. Obaj twórcy nie boją się stawiać pytań najważniejszych, łączy ich bowiem lęk przed złem, które w czystej postaci objawiło im się w czasie II wojny światowej.

Ostatni zachowany list Jerzego Nowosielskiego przedstawiony w książce pochodzi z 1998 roku.